GROETEN UIT 'S-GRAVENHAGE

'Er daalt op deze plek iets plechtigs neer,
je loopt er anders dan in Amsterdam,
van haast ontdaan, alsof je keer op keer
niet verder gaan hoeft dan je kwam:

een heer in gabardine, parapluie
ter hand, strijklicht van laat namiddaguur,
de lindestammen zwart, melancholie
hangt als een zichtbaar waas om zijn postuur.

Zo liever niet nog. Dan zo' n jonge vent
met Lonely Planetgids, in T-shirt, jeans,
die ginds doorstapt- in wie je niets herkent
van eigen jeugd, haar eeuwige misschiens

en vage hunkeringen, te bedeesd,
te wereldvreemd vooral om frank en vrij
op reis te zijn gewoon, te thuis geweest
in hoe je wat je wou jezelf ontzei-

gevorderd in aanvaarding, zelfbegrip,
nu toch geplaagd door nijd, op deze plek
denkt,spijt verbijtend op zijn onderlip,
die heer in gabardine: tijd, verrek.'

De blanke vijver waarop herfstblad drijft,
streng front van gevels aan de overzij.
Een prentbriefkaart. De achterkant beschrijft
een wandelaar die frappant lijkt op mij.