Uitzicht

Hoe dikwijls ik dit eendere traject
heb afgelegd in de vergane jaren,
steeds voel ik de vervoering in mij varen
wanneer de trein bij avondval vertrekt.

Het land ligt met zijn voren en zijn aren
windstil tot aan de einder uitgestrekt;
ik wilde dat ik alles zo perfect,
zo roerloos tot het eind toe kon bewaren.

Maar niets van wat met goddelijk geduld
op het bestaan bevochten werd hield stand
in alle jaren die mij zijn ontvlogen.

En dit? Nog even dan wordt ook dit land,
als alles wat volmaakt was in mijn ogen,
in nevel en in duisternis gehuld.

Uit: 'Onmogelijk geluk' 1992 Uitg. Bert Bakker, A'dam

Klik hier om het muziekfragment op te slaan op schijf.

Nummers:

Uitzicht

Sitemap

Contact